Bij een ‘meidenuitje’ denk je misschien niet direct aan blinkend chroom, leren hesjes, ronkende motoren,  uitlaatgassen, bluesmuziek en bier. Toch is dat nou nét waar motorvriendinnetje Eva en ik ieder jaar naar uitkijken. Ons meidenuitje is de Motorbeurs!

Het geluid van je motor, de geur van benzine, de zon (of juist de regen, het maakt niet uit) in je gezicht, het accelereren, de power, je eigen schaduw zien rijden en je haar onder je helm vandaan voelen wapperen. Een enorm gevoel van onafhankelijkheid en vrijheid, en het absolute leven in het NU. Dat is motorrijden. En of je dat nou doet over een mooie dijk, door de bossen of op het circuit, iedere motorrijder kent dat gevoel, of je nou op een racer of chopper rijdt. Motorrijden is gaaf!

De motorbeurs in Utrecht is voor ons dan ook wat de huishoudbeurs voor de Libelle-lezeres is, een walhalla. Want ook al hebben we heus geen nieuwe motor nodig, past onze motorkleding nog prima, en moeten we nog flink sparen voor al die gave roadtrips die we willen maken, soms is een dagje fantaseren en inspiratie opdoen gewoon heerlijk! De snelle racemonsters laten we meestal links liggen, en we plannen ons dagje rond de Harley’s, customs, oldtimers en, mijn nieuwe liefde, de off-/allroads. Hoe vét moet het zijn om op je motor door de modder en mul zand te knallen! Het ultieme motorgevoel, maar dan nóg stoerder!  Dit jaar was het dus tijd voor een bezoekje aan Husqvarna, KTM en Beta.

Alledrie de motoren waar ik op ging zitten bevestigden waar ik al bang voor was. Shit, dit wil ik wel. Tegen een achtergrond van een mooie bergpassage zat ik voor het eerst op een enduromotor en in gedachten had ik een tentje achterop en kon ik door de woeste natuur rijden tot ik een mooie campingplaats had gevonden. Helaas stond de motor vast en mocht ik ‘m niet meenemen naar huis. Of naar Frankrijk. Of naar… Goed. Wakker worden! Bij de stand van KTM stond ik te kwijlen bij de motoren, toen Eva me aan mijn haar trok om me erop attent te maken dat Dakar-held Jurgen van den Goorbergh daar stond. Of ik een handtekening wilde, vroeg Jurgen. “Hmm, nou nee, eigenlijk niet. Maar je mag me wel leren offroad rijden!” Die staat dus zwart op wit nu he, Jurgen. Kijk, je hebt er zelfs je handtekening voor gezet:

 

Via een hoop kleding- en prulletjesstandjes, het blijft tenslotte een meidenuitje, kwamen we bij de stand van Beta Motoren. “Oh kijk Eef, ik wil zo’n motor met allemaal stickers!” Wat een ontzettend aardige mensen ook weer bij deze stand, die ons een hoop informatie konden geven, wat de keuze alleen maar moeilijker maakt! Net toen ik al die vette offroad informatie op me in liet werken onder het genot van een halve liter bier en een fijn rockbandje, scheurde Alex van den Broek op een trialbike over ons heen. Crap, nou wil ik dat óók nog!

Pfff, dus tsja, wat nu…? Met een hoop ideeën in mijn hoofd en folders in mijn tas, dronken we nog maar een biertje.   Er zit niets anders op dan een hóóp proefritten te maken. Ik heb zo’n vermoeden dat jullie hier binnenkort meer over gaan lezen….