Rugzakken alsof er een trektocht van een paar weken gelopen gaat worden, bergschoenen, outdoorbroeken – al dan niet afritsbaar – en safarihoeden. En dan wij. In spijkerbroek. Met dagrugzakjes en een knalroze boodschappentas. We gaan een weekend bushcraften!

Inval-outdoorgirl Marjolein mag Ofra’s plek innemen op de Utrechtse Heuvelrug, waar Siegurd ons de beginselen van het bushcraften zal leren. Van vuur maken tot onder een zeiltje slapen, we gaan een stoer weekend tegemoet! Het begint al op de tocht (verrek, die grote rugzakken zijn toch wel handiger dan onze boodschappentas) van de bewoonde wereld naar het ‘kamp’, als we onderweg berkenbast verzamelen wat we later zullen gebruiken om vuur te maken. Het ‘kamp’ is een prachtige plek op het Leersumse Veld, waar al een paar hangmatten onder zeiltjes tussen de bomen hangen en een gezellig vuur brandt. We dumpen de tassen bij een boom en ploffen neer op de strobalen bij het vuur met een kop koffie. Dag stad, hallo bos!

Na een introductiepraatje van Siegurd en de uitreiking van de messen (ja echt, je krijgt een bushcraftmes dat je mag houden, het is net een soort shoppen hier hoor!) gaan we op pad voor de eerste taak die nodig is om te overleven in het bos. We gaan ons onderkomen bouwen van een tarp, en die tarp gaan we vastzetten met haringen die we zelf gaan maken. We leren welke takken we mogen afzagen en hoe we daar met dat stoere bushcraftmes met een paar simpele snijtechnieken tentharingen van kunnen maken. De eerste wond is een feit, maar aangezien we stoere outdoorgirls zijn piepen we daar niet over en snijden we dapper door tot we onze zes haringen klaar hebben.

Siegurd deelt de tarps en paracord uit en laat zien hoe je van zo’n zeiltje een afdakje maakt. Als paarden- en scoutingmeisje ken ik al wel wat knooptechnieken, maar knopen als de ‘Siberian hitch’ en de ‘taut tarp hitch’ zijn nieuw voor me en heel leuk om te leren! En dan moeten we zelf aan de slag. We zoeken een goede plek tussen twee bomen waar de ondergrond enigszins vlak is, waar geen grote dode takken in de bomen hangen, en waar we niet op een mierennest of op een wildroute zullen liggen. En voila, ons dakje staat als een huis! Eh, tent.

De tomatensoep hangt al boven het vuur, en terwijl we daarvan smikkelen, behandelt Siegurd de theorie van het vuur maken. De vuurdriehoek, de materialen, de opbouw en de technieken. Er gaat een blik met een wit t-shirt in de vlammen. We geloven nu nog niet dat we daar mogen vuur mee kunnen maken, maar we zullen zien!

Na de lunch gaan we het veld op om droog gras te verzamelen, ook voor morgen. Tondel, waar je je vuur mee start, zoek je namelijk niet pas op het moment dat je het nodig hebt, maar eigenlijk altijd. Marjolein en ik sturen een foto naar onze mannen met de tekst dat ze ons in vervolg blijer maken met een bosje droog gras dan met een bosje bloemen en lopen door het bos als een stel pauwen met grasstaarten. Hadden we nu toch maar die broeken met zijzakken gehad he.. We sprokkelen nog wat droge berkentwijgjes en zijn klaar voor de les vuur maken!

We gaan vuur maken van berkenbast met de firesteel. Joehoe, dat kunnen we wel! Al gaat het een stuk lastiger als mr. Bushcraft himself je op de vingers kijkt, hoor.  Met ons stoere mes schrapen we krullen van de bast, die de vonkjes van de firesteel vangen en daardoor vlam vatten. Met nog wat berkensnippers  en de droge berkentwijgjes bouwen we vervolgens een prachtig vuurtje op! Het vuur maken brengt de oermens in ons naar boven en we spelen door tot we kramp in onze vingers hebben.

Buitenspelen maakt hongerig, en we zijn dan ook blij dat Siegurd ons roept voor het veldkoken. We hoopten er al op, we gaan zalm op inheemse manier bereiden, net zoals de Eskimo’s en Indianen. Het is fascinerend om te zien hoe de zalm wordt schoongemaakt en aan stokken wordt geregen, om in de rook van het kampvuur te garen. En oh, wat is het moeilijk om te wachten tot ‘ie klaar is! Gelukkig hebben we in de tussentijd aardappels te schillen en groente te snijden voor de stoofpot en is het gezellig kletsen bij het kampvuur.

De zalm en de stoofpot smaken nog beter dan ze al ruiken, en als toetje worden we nog getrakteerd op banaan met chocolade uit het vuur. Yummie! We besluiten die op te peuzelen bij de ondergaande zon op het veld en zo is het het lekkerste toetje wat we ooit gehad hebben.

Marjolein en ik maken nog een fijne avondwandeling door het donkere bos, we genieten met z’n allen nog na van de dag bij het kampvuur en kruipen moe en voldaan in onze slaapzakken onder onze tarp. Alleen zullen we niet zijn vannacht, met een kikkerconcert op de achtergrond, muggen die om ons heen zoemen en naaktslakken en spinnen die over ons heen kruipen. We hebben nog heel meisjesachtig de slappe lach en een onrustige nacht volgt, waarin we toch een uurtje of drie de slaap kunnen vatten. Meer slapen zou ook zonde zijn, want dan heb je toch helemaal niet door hoe bijzonder dit allemaal is?

Ik schreef al eens dat 08.00u geen tijd voor kroegbazen is. Nou, dat is 05.15u nog minder. Toch heb ik ontzettend veel zin om uit ‘bed’ te gaan en bij het kampvuur rustig wakker te worden met de eerst zonnestralen en een kop sterke koffie. Het gekwaak van de kikkers heeft plaatsgemaakt voor vrolijk vogelgekwetter. De wereld is prachtig, en wij mogen er weer een dag van genieten!

Na het ontbijt is het tijd voor de eerste en meteen knettergave activiteit, vuur maken met de vuurslag. Het witte t-shirt in het blik van gisteren is verkoold katoen geworden en het gras wat we geplukt hebben is goed droog. Nu is het de bedoeling dat we met een stuk ijzer op een vuursteen een vonkje slaan, wat gevangen wordt op dat stukje verkoold katoen.  Dat stukje katoen gaat dan in een bosje droog gras, en door te blazen vat het gras dan vlam. In het begin nog moeilijk, maar we krijgen de slag (letterlijk) te pakken en óh, wat is dit gaaf! Superstoer voelen we ons, als we het vuur tot leven blazen!

Dan is het tijd om de broekspijpen in de sokken te stoppen, want we gaan op veldexcursie! Door de grasvelden, over slootjes, via singletrails en ruiterpaden volgen we Siegurd door het bos, terwijl hij honderduit vertelt over de planten, bomen en struiken waar we langs komen. Wat zijn de kenmerken, welk hout kan je waarvoor gebruiken, wat is eetbaar en wat is giftig? Ontzettend leuk, leerzaam én lekker! Onderweg plukken we wat kruiden die we in de soep voor de lunch doen en speuren we het wandelpad af naar vuurstenen, want dat willen we natuurlijk thuis ook oefenen!

Groentesoep van boven het vuur smaakt natuurlijk véél lekkerder dan van het gasfornuis, en we nemen ons plechtig voor om thuis nog meer buiten te gaan koken dan we al doen. Komt dat even goed uit, nu gaat Siegurd ons leren hoe we van een tak met ons stoere bushcraftmes een verstelbare pothaak kunnen maken! Een wat? Een verstelbare pothaak, waar je dus je pannetje of ketel op verschillende hoogtes boven het vuur kunt hangen. Een paar minuten en wat nieuwe snijtechnieken later heeft Siegurd het voorbeeld klaar. Nu wij! Sjee, dit ziet er wel professioneel uit hoor, kunnen wij dat ook? We zagen allebei een mooie tak af en na zorgvuldig snijden, zonder wonden dit keer, hebben wij ook twee prachtige verstelbare pothaken! Siegurd heeft met nog 2 takken en een haring een stellage gebouwd, en ook onze haken slagen voor de ‘blijft-‘ie-hangen-test’. Kunnen we in ieder geval in het wild voor warm water zorgen!

Bij het kampvuur behandelen we tot slot het belangrijke slijpen van het mes met outdoorman Jan. Wat een verschil maakt zo’n slijpblokje al na 1 dag mesgebruik, en je wordt er hartstikke zen van!

Met heel veel moeite, omdat we niet willen dat hier een einde aan komt, breken we onze tarp af, rollen we de touwtjes op en proppen we onze slaapzakken weer in de boodschappentas. Blij met alle informatie en supertoffe ervaringen die we hebben opgedaan nemen we afscheid van Siegurd en beloven we plechtig dat we elkaar snel weer zullen zien. Met krassen en muggenbulten op onze armen en door de zon gekleurde gezichten lopen we het wandelpad door de prachtige natuur terug naar de auto, ondertussen op zoek naar nog meer vuurstenen.

Thuis wandel ik een rondje met de hond en kom terug met kontzakken vol droog gras en andere tondel. We trekken we een koud biertje open en bouwen een prachtig vuur. We maken onze mannen jaloers met onze zelfmaakte tentharingen en pothaken, vullen uren met stoere verhalen en plannen de volgende avonturen. Mét rugzakken en afritsbroeken.  En al is het niet onder een tarp, we slapen die nacht als roosjes.

Wil jij ook zo’n fantastisch buitenavontuur beleven? Kijk dan hier wat Siegurd dit jaar nog voor je in petto heeft en wie weet zien we elkaar op een van zijn andere cursussen!