Trailrun Terschelling // 10 redenen waarom je ‘m niet wil missen

We kunnen het ons eigenlijk niet voorstellen, maar mocht je nog twijfelen of de Trailrun Terschelling een goed plan is, hebben wij 10 redenen waarom je ‘m niet wil missen.

De boot
Zodra je met de boot het vasteland verlaat, ben je ook echt wég. Weg van je werk, weg van je schoonouders, weg van dagelijkse sleur, weg van stress en gedoe. Wij nemen het liefst de langzame boot, die je in 2 uurtjes naar Terschelling vaart. Als je iets meer haast hebt (zie, daar gaat het eigenlijk al mis) is er ook een sneldienst die er 45 minuten over doet. Met je haren in de wind op het bovendek waaien al je zorgen zo weg en kom je helemaal zen aan op het eiland.
Weekendje weg
Zoals ik net al zei, je haast moet je op het vasteland laten. Als je nou toch naar het eiland gaat, gun jezelf dan 2 dagen extra en maak er een weekendje van. Wij gingen op zaterdag heen en op maandag weer terug, maar het voelde alsof we een week vakantie hadden. Zeker in oktober zijn er een hoop aantrekkelijk geprijsde B&B’s te huur die je het gevoel geven dat je even je eigen huisje op Terschelling hebt. Maar natuurlijk kan je er als echte outdoorgirl of -boy ook voor kiezen om te gaan kamperen bij de boswachter op de natuurcamping, keuze genoeg!
Het strand
Natuurlijk! Aan de ene kant de Waddenzee, en aan de andere kant de Noordzee, en eindeloze brede stranden met meeuwen, kwallen én zeehondjes. Niet alleen gaaf om tijdens te wedstrijd overheen te rennen, maar ook om te wandelen, zandkastelen te bouwen, blokarten of, als je durft, een niet zo zomerse duik te nemen.
Het Zwaantje
Zwaantje? Er waren toch zeehondjes? Ja, maar het Zwaantje is ons favoriete Terschellinger kroegie. En aangezien trailrunning en bier drinken onlosmakelijk met elkaar verbonden is, zitten we daar graag de avond voor – en na de wedstrijd met een lekker biertje tussen de eilanders en wadgasten.
De Brandaris
Waar op het eiland je je ook bevindt, de Brandaris zie je overal. Deze oudste vuurtoren van Nederland wijst je altijd weer de weg terug naar West Terschelling en is zo kenmerkend voor de skyline van het eiland.
De wedstrijd
Je zou bijna vergeten dat je er bent om een wedstrijd te rennen, maar dat is toch echt wel waar je voor komt. Super georganiseerd, prachtige omgeving, uitdagende routes van 15, 25 en 50 kilometer door de bossen en hei, over de duinen en het strand. Je hebt geen tijd om je te vervelen, want achter elke bocht ligt weer een nieuw stukje adembenemende natuur.
Downhill door mul zand
Ja, die duinen zijn zwaar om te beklimmen. Maar ‘what goes up, must come down’, en dat betekent dat je op je allerhardst door het mulle zand naar beneden mag roetsjen! Alle remmen los, je laten gaan, en niet bang zijn om te vallen. En als je dan met een grote glimlach onderaan de duinen aankomt, weet je meteen waarom je die op bent geklommen.
Rokjesdag
Of nou ja, shortsdag eigenlijk. Want hoewel je in de ‘normale wereld’ waarschijnlijk niet halverwege oktober in een korte broek of rokje zou gaan lopen, kan dat tijdens een trailrun prima. Door het hardlopen stijgt je gevoelstemperatuur met een graad of 10, en zo voelt 14 graden ineens als een zomermiddag, zeker als de zon ook nog gaat schijnen. Prima excuus om nog even in je blote benen rond te blijven lopen, toch?
Nieuwe ontmoetingen
Al zou je in je eentje naar de Trailrun Terschelling gaan, alleen ben je er nooit. Je bevindt je tussen een paar honderd anderen met allemaal één passie gemeen: trailrunning. Dat schept een band. Voor de start wordt er gekletst, tijdens de wedstrijd ontstaan vriendschappen en naderhand drink je een biertje met elkaar en kijk je terug op een mooi evenement. Van concurrentie is nauwelijks sprake, van kameraadschap des te meer. En zo groeit je kleurrijke trailrunfamilie gestaag.
Bier
Had ik al bier gezegd? En ook al dat dat prima samengaat met trailrunnen? Ja he? Nou, neem er dan nog maar één, want die heb je na afloop absoluut verdiend! Wij hadden het geluk dat het nog héérlijk weer was, en we op het terras van een heerlijk biertje konden genieten. Maar een donker biertje in een donker kroegje als het stormt is natuurlijk ook wel een fijne beloning na je bikkelen over het eiland. Hoe dan ook, proost!